Όλος ο έπαινος οφείλεται στον Αλλάχ που δημιούργησε το σύμπαν και δίδαξε στον μεγαλύτερο Προφήτη του τον Μουχάμμαντ (ειρήνη και ευλογίες σε αυτόν) τους καλύτερους τρόπους, καθάρισε τον χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του και τον υιοθέτησε ως εκλεκτό του. Η ανοιχτή καλή διαγωγή είναι το αποτέλεσμα μυστικής καλής συμπεριφοράς. Οι κινήσεις των σωματικών άκρων είναι το αποτέλεσμα των σκέψεων κάποιου και οι εξωτερικές ενέργειες είναι το αποτέλεσμα του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του. Η προσπάθεια για την αναγνώριση του Παντοδύναμου Αλλάχ και η απόκτηση υπέροχων μυστικών δυνάμεων είναι το αποτέλεσμα των ενεργειών.
Το φως αυτής της μυστικής δύναμης εκφράζεται εξωτερικά ως ομοιοκαταληξία ομορφιάς, την ομορφιά της ψυχής και την ομορφιά των πράξεων. Ο Προφήτης μας είχε το μεγαλύτερο μερίδιο από αυτά. Μεταξύ των πολυάριθμων καλών ιδιοτήτων του η ταπεινότητα και η απλότητα απέκτησαν υψηλή και διακεκριμένη θέση.
Παρά τη θέση του ως ηγέτη, ο Προφήτης Μουχάμμαντ ποτέ δεν συμπεριφέρθηκε σαν να ήταν ανώτερος ή καλύτερος από άλλους ανθρώπους. Ποτέ δεν έκανε τους ανθρώπους να αισθάνονται μικροί, ανεπιθύμητοι ή αμήχανοι. Παρότρυνε τους οπαδούς του να ζουν ευγενικά και ταπεινά. Απελευθέρωνε σκλάβους όποτε μπορούσε και πρόσφερε φιλανθρωπία, ειδικά σε πολύ φτωχούς ανθρώπους και ορφανά, χωρίς να περιμένει καμία ανταμοιβή.
Ο ίδιος ο Προφήτης Μουχάμμαντ δεν ήταν ποτέ άπληστος. Έτρωγε πολύ λίγο και έτρωγε μόνο απλό φαγητό. Προτιμούσε να μην γεμίζει ποτέ το στομάχι του. Μερικές φορές, για μέρες , δεν έτρωγε παρά ωμό φαγητό. Συνήθιζε να δένει πέτρες στην κοιλιά του για να κατευνάσει την πείνα του και θεωρούσε το γάλα επαρκές αν δεν είχε άλλη τροφή.
Η απλή ζωή και ικανοποίηση ήταν οι βασικές διδασκαλίες της ζωής του Προφήτη: «Κοιτάξτε εκείνους που στέκονται σε χαμηλότερο επίπεδο από εσάς, αλλά μην κοιτάτε εκείνους που στέκονται σε υψηλότερο επίπεδο από εσάς, γιατί αυτό θα έκανε τις χάρες (που σας έδωσε ο Αλλάχ) ασήμαντες (στα μάτια σας)». (Μούσλιμ) Κοιμόταν σε ένα πολύ απλό στρώμα στο πάτωμα και δεν είχε σχεδόν τίποτα από οικιακές ανέσεις ή διακοσμήσεις.
Οι άνθρωποι συνήθιζαν να ρωτούν τη σύζυγό του, ‘A’ishah, την κόρη του πρώτου και πιο πιστού συντρόφου του, Abu Bakr, πώς ζούσε στο σπίτι. «Σαν ένας συνηθισμένος άνθρωπος», απαντούσε. «Σκούπιζε το σπίτι, έραβε τα ρούχα του, επιδιόρθωνε τα δικά του σανδάλια, πότιζε τις καμήλες, άρμεγε τα κατσίκια, βοηθούσε τους υπηρέτες με τη δουλειά τους και έτρωγε τα γεύματά του μαζί τους, πήγαινε και έπαιρνε ό,τι χρειαζόμασταν από την αγορά».
Σπάνια είχε περισσότερα από ένα σετ ρούχων, τα οποία έπλενε ο ίδιος. Ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε το σπίτι και αγαπούσε την ειρήνη. «Όταν μπαίνεις σε ένα σπίτι, ζήτησε από τον Παντοδύναμο Αλλάχ να το ευλογήσει», έλεγε. Χαιρετούσε τους άλλους με τη φάση: as-salamu ‘alaykum – που σημαίνει: “Είθε η ειρήνη να είναι επάνω σας” – γιατί η ειρήνη είναι το πιο υπέροχο πράγμα στη γη.
Δέχτηκε την πρόσκληση τόσο των δούλων όσο και των ελεύθερων ανθρώπων. Ανταποκρίθηκε επίσης στην πρόσκληση των χήρων και των φτωχών, ακόμη και αν δεν του πρόσφεραν ένα φλιτζάνι γάλα. Συνήθιζε να δέχεται προσκλήσεις για να παρευρίσκεται σε γαμήλιες τελετές και παρευρισκόταν στους αρρώστους καθώς επίσης και στις κηδείες.
Συνήθιζε να πηγαίνει σε ένα μακρινό μέρος για να βλέπει τους αρρώστους και καθόταν με τους φτωχούς και τους άπορους, έτρωγε μαζί τους, τιμούσε αυτούς που είχαν τιμή, τους συμβούλευε να κάνουν καλές πράξεις και έδειχνε καλοσύνη στους συγγενείς. Δεν συμπεριφέρθηκε σε κανέναν σκληρά και δέχτηκε οποιαδήποτε δικαιολογία του προσφέρθηκε. Κατά καιρούς συνήθιζε να κάνει αστεία χωρίς να λέει κανένα ψέμα και ποτέ δεν ξεσπούσε σε γέλια.
Έπαιζε αθώα αθλήματα και παιχνίδια που ήταν νόμιμα. Έπαιζε με τις συζύγους του και έκανε αγώνες μαζί τους. Αυτός και τα μέλη της οικογένειάς του έπιναν το γάλα από καμήλες και κατσίκες και σε όλους έδινε ίσες μερίδες σε τρόφιμα και ρούχα. Αξιοποίησε όλο τον χρόνο του με χρήσιμο τρόπο. Δεν μισούσε τους φτωχούς για τη φτώχεια τους, ούτε φοβόταν τους βασιλιάδες για την ισχυρή τους δύναμη. Συνήθιζε να καλεί τους ανθρώπους, υψηλούς ή χαμηλούς, προς τον Παντοδύναμο Αλλάχ. Ο Παντοδύναμος Αλλάχ τον στόλιζε με όλες τις ιδιότητες και τις καλές διοικητικές ικανότητες παρόλο που ήταν αναλφάβητος. Τα παιδικά του χρόνια τα περνούσε μαζί με τους βοσκούς και συνήθιζε να βόσκει αιγοπρόβατα. Αυτό ήταν το έθιμο όλων των Προφητών του Αλλάχ και αυτό του δίδαξε την ταπεινότητα, την υπομονή, το έλεος και την απλότητα.
Συνήθιζε να αφήνει τον υπηρέτη του να ιππεύει πίσω του σε οποιοδήποτε μεταφορικό μέσο, είτε ήταν άλογο, καμήλα ή γαϊδούρι. Μερικές φορές περπατούσε ξυπόλητος και μερικές φορές δεν είχε τουρμπάνι ή καπάκι στο κεφάλι του. Συνήθιζε να λέει ” Αυτοί (οι σκλάβοι ή οι υπηρέτες) είναι αδέλφια-σας, και ο Αλλάχ τους έχει θέσει υπό τις διαταγές σας. Έτσι, εκείνος κάτω από το χέρι του οποίου ο Αλλάχ έχει βάλει τον αδελφό-του, θα πρέπει να τον ταΐσει από αυτό που τρώει, να του δώσει φορέματα από αυτά που φοράει και δεν πρέπει να του ζητήσει να κάνει κάτι πέρα από τις δυνατότητές του. Και αν του ζητήσει ποτέ να κάνει ένα δύσκολο έργο, θα πρέπει να τον βοηθήσει σε αυτό». (Αλ Μπουχάρι).
Ποτέ δεν είπε όχι στους υπηρέτες-του, όπως θυμάται ο μακροχρόνιος υπηρέτης του Άνας (είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί του). Λίγες μέρες πριν από το θάνατό του, εμφανίστηκε μπροστά στους συντρόφους του στο τζαμί και είπε: «Ω άνθρωποι! Σε όποιον από σας χτύπησα στην πλάτη του, αυτή είναι η πλάτη μου, οπότε ας με χτυπήσει. Σε όποιον από σας έχω πάρει τον πλούτο του, είμαι εδώ για να τον ξεπληρώσω». Προς έκπληξη του κοινού, ένας άνδρας σηκώθηκε και είπε: “Ναι, κάποτε με τσίμπησες στην κοιλιά μου”. Χαμογελώντας, ο Προφήτης εξέθεσε την κοιλιά-του και ο άνδρας έσπευσε να τη φιλήσει ενώ έκλαιγε. Όταν ρώτησε γιατί το έκανε αυτό, είπε: «Ήθελα το δέρμα μου να αγγίξει αυτό( το δέρμα) του αγγελιοφόρου του Αλλάχ».
Πίστευε ακράδαντα στους καλούς τρόπους. Πάντα χαιρετούσε τους ανθρώπους ευγενικά και έδειχνε σεβασμό στους πρεσβύτερους. Είπε κάποτε: «Οι πιο αγαπητοί από εσάς σε μένα είναι εκείνοι που έχουν καλούς τρόπους». (Αλ Μπουχάρι) Όλα τα καταγεγραμμένα λόγια και οι πράξεις του τον αποκαλύπτουν ως έναν άνθρωπο με μεγάλη ευγένεια, καλοσύνη, ταπεινότητα, καλό χιούμορ και εξαιρετική κοινή λογική. Ήταν ο πιο σεμνός χωρίς καμία υπερηφάνεια και η γλώσσα του ήταν η πιο εύγλωττη χωρίς καμία παράταση στον λόγο του. Πάνω απ’ όλα, ήταν ένας άνθρωπος που έκανε πράξη αυτό που κήρυττε. Η ζωή του, τόσο η ιδιωτική όσο και η δημόσια, ήταν ένα τέλειο πρότυπο για τους οπαδούς του.
