Μια νεαρή ελληνίδα μιλάει για την εμπειρία της με το Ισλάμ -1

Γιατί δεν φοράω μαντίλα; πως βλέπουν τη γυναίκα στη Δύση; Και πως γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης

 

Η πρωτοβουλία μιας αδελφής μας για τη δημοσίευση εμπειριών σχετικά με τη μαντήλα, στάθηκε αφορμή ώστε να γράψω λίγα λόγια που ίσως προβληματίσουν ή σταθούν αφορμή για τη γνωριμία με το πραγματικό Ισλάμ για κάποιον αναγνώστη ή αναγνώστρια.

 

 

Είμαι από τις κοπέλες που δε φοράνε μαντήλα, όχι γιατί δε θέλουν, αλλά γιατί το περιβάλλον που βρίσκομαι, η δουλειά μου και γενικότερα η ελληνική κοινωνία δυσκολεύουν την απόφασή μου για κάτι τέτοιο.

 

Πιστεύω η ελληνική κοινωνία είναι μια αρκετά δύσκολη περίπτωση στο να δεχτεί ότι κάποιος Έλληνας μπορεί να έχει ασπαστεί το Ισλάμ και αυτό βάση κυρίως ιστορικών γεγονότων. Η μόνη γνώση που έχει η κοινωνία είναι ότι είναι η θρησκεία του εχθρού (του τουρκικού έθνους) και αυτό είναι ένα επιπρόσθετο ταμπού μέσα σε όλα τα υπόλοιπα που επικρατούν.

 

Επίσης η πατριδολαγνεία και τα φασιστικά φαινόμενα δηλητηριάζουν καθημερινά τις σκέψεις των ανθρώπων με λανθασμένες ιδέες περί Ισλάμ. Δεν είναι ούτε ένας χρόνος που το ασπάστηκα, είμαι 26 χρονών και εύχομαι ο Ύψιστος να με βοηθήσει να λυθούν όλα τα προβλήματα, που προς το παρόν με κρατάν πίσω από μια τέτοια απόφαση.

 

Δεν έχω κάποια εμπειρία στο πως αντιμετωπίζεται μια γυναίκα που φοράει μαντήλι, θα ήθελα όμως να καταθέσω κάποιες σκέψεις μου γενικά για τη θέση της γυναίκας του 21ου αι. μέσα από την οπτική που μου πρόσφερε το Ισλάμ και με τις λίγες γνώσεις που απόκτησα δόξα τω Θεώ.

 

Πραγματικά το μυαλό μου «ξεκλείδωσε» και άρχισα να αντιλαμβάνομαι μέρα με τη μέρα πόσο σωστές είναι οι εντολές του Θεού που περιγράφονται στο Ιερό Κοράνι, παρατηρώντας την κοινωνία μέσα στην οποία ζω.

 

 

Το σύστημα του Ισλάμ, το οποίο εμείς οι μουσουλμάνοι το θεωρούμε σαν το τέλειο σύστημα που στάλθηκε στον άνθρωπο για καθοδήγηση, πίσω από κάθε πρακτική του υπάρχει πάντα και μια λογική εξήγηση. Αλλωστε ένας από τους βασικούς λόγους που το ασπάστηκα είναι ότι όλοι οι νόμοι που ορίζει ο Ύψιστος Αλλάχ, ο Ένας και μοναδικός Δημιουργός του κόσμου, βασίζονται στη λογική. Διαφορετικά αν το σύστημα που όριζε δεν ήταν τέλειο, απλά δεν θα ήταν από Εκείνον.

 

Το Ισλάμ δεν είναι κάτι που μπορούμε να πληροφορηθούμε από την τηλεόραση και από τυχαίους συγγραφείς και δημοσιογράφους, χρειάζεται μελέτη για την κατανόησή του, λειτουργία του μυαλού και της καρδιάς μαζί.

 

Αυτός ο συνδυασμός ήταν που με έπεισε ότι αυτή η πίστη είναι  μοναδική.

 

 

Ερχόμενη τώρα στο θέμα της μαντήλας, κατανόησα το νόημά της και την ανάγκη να φοράει ένα κορίτσι μαντήλα ακόμα περισσότερο, μέσα από την παρατήρηση της κοινωνίας, στη δουλειά μου, στο δρόμο, στην τηλεόραση, στις οικογένειες.

 

Ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η γυναίκα και η πλύση εγκεφάλου που δέχεται τόσο από την οικογένεια όσο και από τον κύκλο της, την καθιστούν ένα ον κατώτερης κατηγορίας και ας νομίζει ότι είναι πολιτισμένη, ανώτερη, χειραφετημένη, μορφωμένη.

 

Η γυναίκα στη δυτική κοινωνία αποτελεί μια από τις βασικότερες οικονομικές δυνάμεις στο χώρο της βιομηχανίας.

 

Καλλυντικά, ρούχα διάσημων σχεδιαστών, οι οποίοι θεωρούνται ειδήμονες στο χώρο και παράγουν μια «τέχνη» που αποθεώνει και εξυψώνει τη γυναικεία ομορφιά και καλαισθησία, περιοδικά γεμάτα μοντέλα, με άλλοτε τολμηρές και άλλοτε όχι φωτογραφήσεις, η εξύμνηση της σεξουαλικής φύσης της, τρόποι για να την κερδίσεις, μιας και είναι κάτι απόμακρο για έναν άντρα, αποδεικνύουν την «πολύτιμη» αξία που κατέχει στο χώρο της οικονομίας και του καπιταλιστικού μας συστήματος.

 

Και ας μην αναφερθώ στις χειρότερες περιπτώσεις εμπορευματοποίησης του σώματός της για να αναλάβει μια θέση δουλειάς ή απλά να κερδίσει ένα εύκολο χρηματικό ποσό.

 

Η ιδέα ότι η ομορφιά είναι διαβατήριο για την επιτυχία, είναι η επικρατέστερη γνώμη για τη θέση της γυναίκας σήμερα.

 

Το χειρότερο είναι ότι αυτό παρατηρείται και στους κόλπους της οικογένειας. Υπάρχουν  μητέρες που επικροτούν και καμαρώνουν το κοριτσάκι τους όταν μεγαλώνει και αρχίσει δειλά να βάφεται, και να φοράει μια κοντή φούστα με ψιλά τακούνια, μια εικόνα των άκρως σέξυ μοντέλων και τραγουδιστριών που είδε στην τηλεόραση ή σε κάποιο περιοδικό, ή στον κύκλο των φιλενάδων της.

 

Υπάρχουν μητέρες που θαυμάζουν τους διάσημους της λεγόμενης show biz και άθελά τους περνάνε λανθασμένα πρότυπα στο κοριτσάκι τους. Μια πάμπλουτη τραγουδίστρια, χωρισμένη ίσως πέντε με έξι φορές, έχοντας ένα, δύο, πέντε παιδιά με διαφορετικούς άντρες, η οποία μόλις βγήκε δυνατή από μια περιπέτεια με τα ναρκωτικά και χαμογελάει όλο ευτυχία με τον νέο της σύντροφο.

 

Έπειτα μια μητέρα νιώθει ευτυχισμένη να καμαρώνει την ομορφιά του κοριτσιού της και είναι κάτι που θέλει να το δείξει και στους άλλους σαν ένα τρόπαιο, το οποίο φυσικά όσο πιο όμορφο είναι, αποτελεί μια ευκαιρία για έναν καλό, όμορφο και γιατί όχι πλούσιο γαμπρό.

 

Τα κορίτσια της εποχής μας είναι αλαζονικά και γεμάτα αυτοπεποίθηση, γιατί θεωρούν την ομορφιά και τη σεξουαλικότητά τους ένα εργαλείο για να εκμεταλλεύονται το ανδρικό φύλλο. Έτσι όμως τις βλέπουν και οι άντρες, σαν ένα αντικείμενο που ικανοποιεί απλά τις ερωτικές τους επιθυμίες και όταν έρθει η ώρα… τις βλέπουν σαν μητέρες των παιδιών τους (καθώς το μητρικό και πατρικό ένστικτο έρχεται κάποια στιγμή).

 

Έτσι φοράνε όλο και πιο προκλητικά ρούχα, βάφονται από πολύ μικρές, και θεωρούν την σεξουαλική εμπειρία απαραίτητη πριν τον γάμο. Αυτά τα μηνύματα παίρνουν από την κοινωνία τους.

 

Αυτός είναι ο πολιτισμός του 21ου αι. Και φτάνουν ξαφνικά χωρισμένες με παιδιά να αναζητούν τι πήγε στραβά στο γάμο τους, να τρέχουν από ψυχολόγο σε ψυχολόγο και να μη βρίσκουν λύσεις.

 

Αυτό το αναπάντητο ερώτημα «τι θέλουν οι γυναίκες», βασανίζει για χρόνια και τα δυο φύλλα όπως ξέρουμε.