Να ασχολείσαι με δίκαια πράγματα

Λέει ο Χάσαν αλ Μπάσρι, σημαντικός λόγιος του Ισλάμ είπε, « Ω άνθρωπε!! δεν είσαι παρά μετρημένες ημέρες. Με το που περάσει μια ημέρα χάνεται και ένα κομμάτι σου».
Η ζωή μας είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε. Το να πετύχει κανείς να την περάσει ικανοποιώντας τον Αλλάχ και εξυπηρετώντας τον κόσμο είναι ένα σημάδι επιτυχίας και καθοδήγησης από τον Δημιουργό του. Από την άλλη, το να ξοδέψει κανείς την ζωή του σε ασήμαντα πράγματα είναι ένδειξη αποτυχίας.

Ο νοήμων άνθρωπος είναι εκείνος που βάζει προτεραιότητες στη ζωή του. Είναι πολλά τα καθήκοντα και οι υποχρεώσεις μας. Ταξινομώντας τα λοιπόν, ανάλογα με τη σοβαρότητα του καθενός, μπορούμε να εκμεταλλευτούμε τον χρόνο μας στο έπακρο. Είναι γνωστό πως η ανθρώπινη ψυχή ψάχνει πάντα κάτι να ασχολείται. Οπότε αν δεν την απασχολήσει κανείς με ωφέλιμα και ευγενή πράγματα, είναι πολύ πιθανό πως θα βρει μόνη της πράγματα ανούσια και βλαβερά να ασχοληθεί.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την πληθώρα άσκοπων ασχολιών οι οποίες κατακλύζουν την εποχή στην οποία ζούμε και που αποτέλεσμα έχουν να αποσπούν τον άνθρωπο από τα ουσιαστικά έργα και τον ωθούν να σπαταλάει τον πολύτιμο χρόνο που του δόθηκε. Τα διάφορα χόμπι και οι ατέλειωτες ώρες που περνάμε στην τηλεόραση και τις οθόνες, ο υπερβάλλον μας ζήλος ως προς τις ζωές των άλλων, άσημων και διάσημων και οι συζητήσεις γύρω από κάθε λογής ανούσια θέματα, μας κάνουν πολύ εύκολα να ξεχάσουμε τον λόγο για τον οποίο δημιουργηθήκαμε.

Όλα τα παραπάνω έχουν τη ρίζα τους στην εσωτερική κενότητα που ο σύγχρονος άνθρωπος βιώνει, η οποία βρίσκεται σε πλήρη αντιδιαστολή με την υλική αφθονία που επικρατεί παντού ολόγυρά μας.

Λέει ο Ίμπν αλ Κάγιμ, « Από τον ελεύθερο και ανεκμετάλλευτο χρόνο προέρχονται οι κακές συμπεριφορές και επαναλαμβάνονται οι αμαρτίες του ανθρώπου σε μια καταστροφική ακολουθία, η οποία αποδυναμώνει την πίστη στην καρδία και απομακρύνει τον δούλο από τον Κύριο του. Έτσι, όποιος στερείται κάποιου σοβαρού, καρποφόρου έργου, θα ασχολείται οπωσδήποτε, με κάτι που τον βλάπτει και δεν τον ωφελεί ».

Ο λόγιος του Ισλάμ, Μινάουι, είπε σχετικά, « Να ξέρεις πως από τον ελεύθερο κι ανεκμετάλλευτο χρόνο προκύπτει η ροπή (προς τις αμαρτίες). Κι όποιος περάσει την ημέρα του χωρίς να εκτελέσει κάποιο ευγενές καθήκον, ή να προσπαθήσει να καταπιαστεί με κάτι που θα αφήσει θετικό αντίκτυπο στις επόμενες γενιές, ή να δείξει ευγνωμοσύνη, ή να βάλει τα θεμέλια για κάτι καλό, ή να αποκτήσει γνώση σχετικά με ένα θέμα, τότε έχει φερθεί με αχαριστία προς την ημέρα του».

Ο Αμπντουλλάχ μπιν Μασούντ έλεγε, « Μισώ να βλέπω τον άνθρωπο άδειο, να μην ασχολείται ούτε με κάτι εγκόσμιο αλλά και ούτε με κάτι που θα τον ωφελήσει την Ημέρα της Κρίσης ».

Λέει ο Ιμπν αλ Κάγιμ, «… Αν δεν απασχολείς τη ψυχή σου με κάτι δίκαιο, θα σε απασχολεί αυτή με κάτι άδικο. Κι αν η καρδιά σου δεν γεμίζει με αγάπη προς τον Αλλάχ, τότε θα γεμίζει με αγάπη προς τα δημιουργήματα Του. Κι αν δεν απασχολείς τη γλώσσα σου μνημονεύοντας τον Αλλάχ, τότε σίγουρα αυτή θα σε απασχολεί με μάταια λόγια. Οπότε διάλεξε εσύ με τι από τα δύο θέλεις να απασχολήσεις την ψυχή σου».

Εν ολίγοις, όταν μια ψυχή, μια καρδιά, μια γλώσσα, ασχολείται συνεχώς με πράγματα που τροφοδοτούν την ματαιοδοξία του κατόχου τους, είναι επόμενο πως δεν θα μπορεί πια μέσα τους να υπάρξει χώρος για το δίκαιο και για την αλήθεια. Δεν γίνεται να υπάρχει μέσα σε κάποιον και το δίκαιο και το άδικο. Δεν χωράνε και οι δυο αυτές αξίες μαζί σε μια ανθρώπινη ψυχή. Επομένως πρέπει πρώτα να αδειάσει, να εξαγνίσει κανείς την ψυχή, τη γλώσσα και την καρδιά του από κάθε ποιότητα ματαιοδοξίας. Η συνεχής ενασχόληση με αθέμιτα και βλαβερά πράγματα μειώνει ακόμα την επιθυμία του ατόμου να κατευθύνεται προς καλές και ενάρετες πράξεις.

Τέλος, λέει ο Ούμαρ μπιν αλ Χαττάμπ, « Ο Αλλάχ έχει δημιουργήσει τα χέρια ώστε να δουλεύουν. Οπότε εάν δεν βρουν έργο θεάρεστο να ασχοληθούν, τότε θα αναζητήσουν άλλα έργα, που μπορεί να οδηγήσουν στο θυμό του Αλλάχ».