Να είμαστε ευγνώμονες στον Αλλάχ

Το Ισλάμ μας διδάσκει να είμαστε πάντα ευγνώμονες στον Αλλάχ για όσα μας χαρίζει, έστω κι αν αυτά είναι λίγα και απλά. Δείχνοντας ευγνωμοσύνη και εκτιμώντας τα δώρα Του, αποφεύγουμε να πέσουμε  στην παγίδα της απληστίας, κυνηγώντας τα πλούτη και τις πολυτέλειες αυτού του κόσμου.

Ο σύντροφος  του Προφήτη, ειρήνη σ’ αυτόν, Αμπού Δαρ αφηγείται:

« ο Προφήτης, ειρήνη σ’αυτόν, είπε: ” Ω Αμπο Δαρ, μήπως θεωρείς πως το άφθονο χρήμα είναι ο πλούτος ; ”

είπα: Ναι.

Είπε πάλι: “Μήπως θεωρείς πως η έλλειψη χρήματος είναι φτώχεια; ”

είπα: Ναι.

Τότε ο Προφήτης είπε: “Δεν είναι έτσι… Ο πλούτος είναι της καρδιάς και η φτώχεια είναι της καρδιάς.”

عن أبي ذر أن النبي -صلى الله عليه وسلم- قال:

“يا أبا ذر! أترى كثرة المال هو الغنى؟ قلت: نعم,

قال: “وترى أن قلة المال هو الفقر؟   قلت: نعم,

قال: “لَيْسَ كَذَلِكَ؛ إِنَّمَا الْغِنَى غِنَى الْقَلْبِ, وَالْفَقْرُ فَقْرُ الْقَلْبِ“.

Λέει επίσης ο Προφήτης: «Όποιος ξημέρωσε όντας σώος στην ψυχή του, υγιής στο σώμα του, και κατέχοντας την τροφή της ημέρας του, είναι σαν να του έχει δοθεί ολόκληρος ο κόσμος».

*“من أصبح منكم آمناً في سِربه، معافى في بدنه، عنده قوتُ يومه؛ فكأنما حيزت له الدنيا بحذافيرها“(رواه الترمذي)

Αλλού, ο Προφήτης, ειρήνη σ’αυτόν, λέει: «Πράγματι, πέτυχε όποιος ασπαστεί το Ισλάμ και έχει την αυτάρκεια του, και είναι ικανοποιημένος  με όσα ο Θεός του παραχώρησε».

” قد أفلح من أسلم، ورزق كفافا، وقنعه الله بما آتاه ” (رواه مسلم).

Λέει επίσης: «Όποιος νιώθει ικανοποίηση (με τη ζωή του) θα την έχει, και όποιος νιώθει θύμο, θα τον έχει».

*” فمن رضي فله الرضا، ومن سخط فله السخط” ( الترمذي وابن ماجه وحسنه).

Για να νιώθει κανείς ικανοποιημένος, και να είναι σε θέση να αντιλαμβάνεται τις ευλογίες και τις χάρες του Αλλάχ, μας  λέει ο Προφήτης, ειρήνη σε αυτόν , : «Να κοιτάτε όσους είναι σε χειρότερη θέση από εσάς  και όχι αυτούς σε σχέση με τους οποίους υστερείτε, ώστε να μη υποτιμάτε όσα σας έχει χαρίσει ο Αλλάχ»

” انظروا إلى من أسفل منكم، ولا تنظروا إلى من هو فوقكم، فهو أجدر أن لا تزدروا نعمة الله عليكم ” (رواه مسلم)

Ως πιστοί πρέπει να μη ξεχνάμε πως ο τελικός μας προορισμός είναι ο Θεός και πως η πραγματική ζωή είναι εκείνη του Επέκεινα. Όσα υλικά αγαθά κι αν κατέχει κανείς, θα τα αφήσει όλα πίσω με τον θάνατό του. Αυτά που θα μείνουν μαζί μας θα είναι οι καλές μας πράξεις. Όπως είπε ο Προφήτης, ειρήνη σε αυτόν,: « Όταν κάποιος πεθαίνει, όλες του οι πράξεις παύουν εκτός από τρείς: την συνεχή φιλανθρωπία (σάντακα τζαρίγια)*, την ωφέλιμη γνώση και έναν απόγονο ο οποίος προσεύχεται γι’αυτόν.»

عن أبي هريرة رضي الله عنه أن رسول الله ﷺ قال: إذا مات ابن آدم انقطع عمله إلا من ثلاث: صدقة جارية، أو علم ينتفع به، أو ولد صالح يدعو له، رواه مسلم

*συνεχής φιλανθρωπία είναι αυτή που συνεχίζει να αποδίδει για χρόνια, όπως για παράδειγμα το χτίσιμο ενός πηγαδιού, ή η φύτευση ενός καρποφόρου δέντρου, από τα οποία οι άνθρωποι θα ωφελούνται μακροπρόθεσμα. Όλα τα παραπάνω θα γράφονται ως καλές πράξεις για τον πιστό που συνέβαλε σε αυτά.