Οι σύντροφοι του Προφήτη – Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς Μέρος 2o

Ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς και οι άντρες του ήξεραν πως είχαν πέσει σε δυσμένεια και ήταν σίγουροι πως είχαν καταστραφεί λόγω της παρακοής της εντολής του Προφήτη

Συνέχισαν να συσκέπτονται ώσπου τελικά συμφώνησαν να επιτεθούν στο καραβάνι και να πάρουν ότι μπορούσαν από τα εμπορεύματα σαν λάφυρα. Δύο άντρες τραυματίστηκαν και ένας σκοτώθηκε. Ενώ ένας τέταρτος διέφυγε. Ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Τζαχς και οι άντρες του πήραν τους αιχμαλώτους και το καραβάνι στη Μεδίνα. Πήγαν στον Προφήτη και τον ενημέρωσαν σχετικά με το τι είχαν κάνει. Ο Προφήτης ταράχτηκε πολύ και καταδίκασε έντονα την πράξη τους.

“Μα τον Θεό δεν σας διέταξα να πολεμήσετε. Σας ζήτησα μόνο να μαζέψετε πληροφορίες για τους Κουράις και να παρατηρήσετε τις κινήσεις τους.”  Έλευθέρωσε ο Προφήτης τους δύο αιχμαλώτους και άφησε το καραβάνι χωρίς να πάρει ούτε ένα αντικείμενο από αυτό.

Ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς και οι άντρες του ήξεραν πως είχαν πέσει σε δυσμένεια και ήταν σίγουροι πως είχαν καταστραφεί λόγω της παρακοής της εντολής του Προφήτη. ’ρχισαν να  νιώθουν πίεση καθώς οι Μουσουλμάνοι αδερφοί τους τους απέκλεισαν και τους απέφευγαν όποτε περνούσαν ο ένας τον άλλον. Και έλεγαν, “ Αυτοί πήγαν ενάντια στην εντολή του Προφήτη.”

Η κατάστασή τους έγινε χειρότερη όταν έμαθαν πως οι Κουράις είχαν λάβει το περιστατικό σαν τρόπο για να δυσφημίσουν τον Προφήτη στις φυλές. Οι Κουράις έλεγαν:

“Ο Μουχάμμαντ αμαύρωσε τον ιερό μήνα. Έχυσε αίμα κατά τη διάρκειά του, έπιασε αιχμάλωτους άντρες και λεηλάτησε περιουσία.”

Απερίγραπτη ήταν η λύπη του Αμπντουλλάχ και των αντρών του σχετικά με `οτι έγινε, περισσότερο δε λόγω της ντροπής που είχαν προκαλέσει στον Προφήτη.
Βασανίστηκαν και η αγωνία ήταν ιδιαίτερα βαριά για αυτούς. Τότε ήρθαν τα καλά νέα πως ο Αλλάχ ήταν ευχαριστημένος με ότι είχαν πράξει μέσω της αποκάλυψης που κατέβηκε στον Προφήτη.
Η χαρά τους ήταν απερίγραπτη. Τους αγκάλιαζε ο κόσμος και τους συνέχαιρε για  τα καλά νέα απαγγέλοντάς τους ότι είχε αποκαλυφθεί στο Ιερό Κοράνι σχετικά με την πράξη τους.

Σε ρωτάνε: αναφορικά με τον πόλεμο κατά τη διάρκεια του απαράβατου μήνα. Απάντησε: Ο πόλεμος σ` αυτόν είναι μεγάλο αμάρτημα, Μεγαλύτερο όμως αμάρτημα στα μάτια του Αλλάχ είναι να να εμποδίζεις την είσοδο στο δρόμο του Αλλάχ και να Τον αρνείσαι και να εμποδίζεις την είσοδο στο απαράβατο Τέμενος και να διώχνεις από αυτό τα μέλη Του. Η καταδίωξη στην ειδωλολατρεία είναι χειρότερα από το φόνο….. 2:217

Όταν αποκαλύφθηκαν αυτά τα ευλογημένα εδάφια , ο Προφήτης ηρέμησε. Πήρε το καραβάνι και εξαγόρασε τους αιχμαλώτους. Έτσι η αποστολή του Αμπντουλλάχ ήταν ένα μεγάλο γεγονός στην ιστορία του Ισλάμ.

Η μάχη του Μπαντρ ακολούθησε. Ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Τζαχς πολέμησε σε αυτήν και βίωσε μια δοκιμασία, απέναντι στην οποία όμως η πίστη του βρέθηκε ίση.
Έπειτα ήρθε η μάχη του Ούχουντ. Υπάρχει μια αξέχαστη ιστορία σχετικά με τον Αμπντουλλαχ και τον φίλο του Σαντ Ιμπν Αμπι Ουακκας σχετικά με ένα συμβάν που έλαβε χώρα στη μάχη του Ούχουντ. Ας αφήσουμε τον Σα`ντ να πει αυτή την ιστορία:

“Κατά τη διάρκεια της μάχης, ο Αμπντουλλάχ ήρθε σε μένα και είπε: “Δεν κάνεις ντουά στον Θεό;”
“Ναι,” είπα εγώ. Έτσι παραμερίσαμε και εγώ προσευχήθηκα, “Ω Κύριε, όταν συναντήσω τον εχθρό, ας συναντήσω έναν άντρα τεράστιας δύναμης και μανίας. Έπειτα χάρισε μου τη νίκη εναντίον του ώστε να μπορέσω να τον σκοτώσω και να πάρω λάφυρα από αυτόν.” Ο Αμπντουλλάχ είπε αμήν στην προσευχή μου και μετά προσευχήθηκε:

“Κάνε με να συνατήσω έναν άντρα με μεγάλη θέση και τεράστια οργή. Θα τον πολεμήσω για χάρη Σου, ω Κύριε, και θα με πολεμήσει. Θα με νικήσει και θα κόψει τη μύτη και τα αυτιά μου και όταν Σε συναντήσω θα μου πεις, “Γιατί κόπηκαν η μύτη και τα αυτιά σου;” και θα απαντήσω, “Για χάρη Σου και για χάρη του Προφήτη Σου.” Και τότε θα πεις, “Έχεις πει την αλήθεια…”

Ο Σα`ντ συνεχίζει την ιστορία:

Η Προσευχή του Αμπντουλλάχ Ιμπν Τχαχς ήταν καλύτερη από τη δική μου. Τον είδα στο τέλος της ημέρας. Σκοτώθηκε και ακρωτηριάστηκε. Η μύτη του και το αυτί του κρέμονταν σε ένα δέντρο από  μια κλωστή.

Ο Θεός απάντησε στην προσευχή του Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς και τον ευλόγησε με την μαρτυρία όπως ευλόγησε τον θείο του, τον Χαμζα Ιμπν Αμπντουλμουττάλιμπ. Ο ευγενής Προφήτης τους έθαψε μαζί σε έναν τάφο. Και τα αγνά δάκρυά του πότισαν τη γη που ευωδίασε από το άρωμα της μαρτυρίας τους.