Οι σύντροφοι του Προφήτη – Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς Μέρος 1ο

Όταν ο Προφήτης έδωσε άδεια στους Συντρόφους του να μεταναστεύσουν στη Μεδίνα για να αποφύγουν περαιτέρω εκδίωξη απο τους Κουράις, ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς ήταν ο δεύτερος που έφυγε

Ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς ήταν ξάδερφος του Προφήτη και η αδερφή του, Ζαϊναμπ Μπιντ Τζαχς, ήταν σύζυγος του Προφήτη. Ήταν ο πρώτος που ηγήθηκε μιας ομάδας μουσουλμάνων και ήταν ο πρώτος που ονομάστηκε “Αμιρ αλ Μουμινιν” ο ηγέτης των πιστών.

Ο Αμντουλλαχ Ιμπν Τζαχς έγινε μουσουλμάνος πριν ο Προφήτης να μπει στο αλ- Αρκαμ (κτίριο), το οποίο έγινε σημείο συνάντησης, σχολείο και καταφύγιο για τους πρώτους μουσουλμάνους. Έτσι, ήταν ένας από τους πρώτους που ασπάστηκαν το Ισλάμ.

Όταν ο Προφήτης έδωσε άδεια στους Συντρόφους του να μεταναστεύσουν στη Μεδίνα για να αποφύγουν περαιτέρω εκδίωξη απο τους Κουράις, ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς ήταν ο δεύτερος που έφυγε. Πριν από αυτόν προηγήθηκε μόνο ο Αμπου Σαλαμα. Η μετανάστευση δεν ήταν καινούρια εμπειρία για τον Αμπντουλλάχ. Αυτός και μερικά μέλη της οικογένειάς του είχαν μεταναστεύσει πριν στην Αβησσυνία. Αυτή τη φορά, ωστόσο, η μετανάστευση ήταν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό.
Η οικογένειά του και οι συγγενείς, άντρες, γυναίκες και παιδιά μετανάστευσαν μαζί του. Στην πραγματικότητα όλη η φυλή του είχαν γίνει μουσουλμάνοι και τον συνόδευσαν.

Υπήρχε μια ατμόσφαιρα εγκατάλειψης όταν έφυγαν από τη Μέκκα. Τα σπίτια τους έμοιαζαν λυπηρά και καταθλιπτικά σαν να μην είχε ζήσει κανείς εκεί πιο πριν. Κανένας ήχος συζήτησης δεν ακούγονταν πίσω από τους σιωπηλούς εκείνους τοίχους.

Η φυλή του Αμπντουλλάχ δεν είχε πολύ καιρό που είχε φύγει όταν οι αρχηγοί των Κουράις βγήκαν και έκαναν γύρους στη Μέκκα για να δουν ποιοι μουσουλμάνοι είχαν φύγει και ποιοι είχαν μείνει. Ανάμεσα σε αυτούς τους αρχηγούς ήταν ο Αμπου Τζαχλ και ο Ουτμπα Ιμπν Ραμπια. Ο Ουτμπά κοίταξε προς τα σπίτια της Μπάνου ( φυλής ) Τζαχς μέσα από τα οποία οι σκονισμένοι άνεμοι φυσούσαν. Χτύπησε τις πόρτες και φώναξε:

“Τα σπίτια της Μπάνου Τζαχς έχουν αδειάσει και κλαίνε για τους κατοίκους τους.”

“Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι,” είπε ο Αμπου Τζαχλ, “ που τα σπίτια θα κλαίνε για αυτούς.” Έπειτα κατέλαβε το σπίτι του Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς. Ήταν το πιο όμορφο και ακριβό από τα σπίτια. Επίσης μοίρασε τα περιεχόμενα του όπως ένας βασιλιάς μοιράζει τα υπάρχοντά του.

Αργότερα όταν ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς άκουσε τι είχε κάνει ο Αμπου Τζαχλ στο σπίτι του, το ανέφερε στον Προφήτη, ο οποίος είπε:

“Δεν είσαι ευχαριστημένος Αμπντουλλάχ με ότι ο Θεός σου έχει δώσει στον Παράδεισο αντί για ένα σπίτι;”
“Ναι Απόστολες του Θεού,” απάντησε, γαλήνεψε και ήταν απόλυτα ευχαριστημένος.
Ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Τζαχς είχε μόλις εγκατασταθεί στη Μεδίνα όταν έπρεπε να περάσει μια μεγάλη δοκιμασία. Είχε μόλις αρχίσει να δοκιμάζει κάτι από την καλή και ήσυχη ζωή κοντά στους Ανσάρ μετά την εκδίωξη στα χέρια των Κουράις όταν χρειάστηκε να υποβληθεί στο πιο δύσκολο τεστ της ζωής του και να φέρει σε πέρας την πιο δύσκολη αποστολή από την ώρα που έγινε μουσουλμάνος.
Ο Προφήτης, ειρήνη και ευλογία σε αυτόν, απέστειλε οκτώ από τους συντρόφους του για να φέρουν εις πέρας την πρώτη στρατιωτική αποστολή στο Ισλάμ. Ανάμεσά τους ήταν και ο Αμντουλλάχ Ιμπν Τζαχς και ο Σα`ντ Ιμπν Αμπι Ουακκάς.

“Ορίζω σαν διοικητή εκείνον που αντέχει περισσότερο την πείνα και τη δίψα,” είπε ο Προφήτης και την έδωσε (την αρχηγία) στον Αμντουλλάχ. Ήταν έτσι ο πρώτος που έγινε Αμιρ πάνω σε μια ομάδα πιστών.
Ο Προφήτης του έδωσε συγκεκριμένες οδηγίες σχετικά με το δρόμο που θα έπαιρνε και του έδωσε ένα γράμμα. Πρόσταξε τον Αμντουλλάχ να το διαβάσει μετά από δυο μέρες ταξιδιού.

Αφού βρίσκονταν ήδη για δυο μέρες στο δρόμο, ο Αμντουλλάχ κοίταξε τα περιεχόμενα του γράμματος. Έγραφε, “Όταν διαβάσεις αυτό το γράμμα, πήγαινε σε μια περιοχή που λέγεται Νάχλα μεταξύ της Ταιφ και της Μέκκα. Από εκεί παρατήρησε τους Κουράις και μάζεψε ότι πληροφορίες μπορείς σχετικά με αυτούς.”

“Στις διαταγές σου, ω Προφήτη του Θεού,” αναφώνησε ο Αμντουλλάχ καθώς ολοκλήρωσε την ανάγνωση του γράμματος. Έπειτα είπε στους συντρόφους του:

“Ο Προφήτης με πρόσταξε να προχωρήσουμε στη Νάχλα, να παρατηρήσουμε τους Κουράις και να μαζέψουμε ότι πληροφορίες μπορούμε σχετικά με αυτούς. Με πρόσταξε επίσης να μη συνεχίσω με οποιονδήποτε από εσάς είναι εναντίον στον σκοπό αυτής της αποστολής. Έτσι όποιος επιθυμεί να μαρτυρήσει και είναι σε πλήρη συμφωνία με αυτή την αποστολή μπορεί να με συνοδέψει. Όποιος δεν είναι σύμφωνος, μπορεί να γυρίσει πίσω χωρίς κατηγορία.”

“Στις διαταγές σου, ω Προφήτη του Αλλάχ,” απάντησαν όλοι. “Θα πάμε μαζί σου, Αμπντουλλάχ, οπουδήποτε έχει προστάξει ο Προφήτης του Θεού.”

Η ομάδα συνέχισε μέχρι που έφτασαν στη Νάχλα και ξεκίνησαν να προχωράνε κατά μήκος των ορεινών περασμάτων ψαχνοντας πληροφορίες για τις κινήσεις των Κουραις. Όσο ήταν απασχολημένοι με αυτόν τον τρόπο, είδαν σε απόσταση ένα καραβάνι των Κουράις. Ήταν τέσσερις άντρες στο καραβάνι. Ο Αμρ ιμπν αλ Χαντραμι, ο Χουκμ Ιμπν Καισαν, ο Ουθμάν Ιμπν Αμπντουλλάχ και ο αδερφός του Μουγίρα. Κουβαλούσαν εμπόρευμα για τους Κουραίς.

Οι Σαχάμπα συσκέφθηκαν. Ήταν η τελευταία μέρα των ιερών μηνών. “Αν τους σκοτώσουμε, τότε θα τους έχουμε σκοτώσει στους ιερούς μήνες. Και αν το κάνουμε αυτό θα είναι σαν να έχουμε παραβιάσει την ιερότητα αυτού του μήνα και να έχουμε εκθέσει τους εαυτούς μας στην οργή όλων των Αράβων. Αν τους αφήσουμε ήσυχους για μια μέρα ώστε να ολοκληρωθεί αυτός ο μήνας, θα εισέλθουν στον απαραβίαστο χώρο της Μέκκα και θα είναι ασφαλείς από εμάς.”