Ο μουσουλμάνος είναι στη σκιά της φιλανθρωπίας του

Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας άντρας που ονομαζόταν Ibn Gud’aan. Αυτός αφηγήθηκε την ιστορία του: «Μια φορά βγήκα έξω κατά τη διάρκεια της άνοιξης και είδα τις καμήλες μου υγιείς και με μεγάλους μαστούς γεμάτους γάλα. Κοίταξα την αγαπημένη μου θηλυκή καμήλα και είπα στον εαυτό μου ότι θα την πρόσφερα σαν πράξη φιλανθρωπίας στον φτωχό γείτονα μου, που είχε εφτά κόρες. Την πήρα και χτύπησα την πόρτα του φτωχού γείτονά μου. Όταν αυτός άνοιξε την πόρτα, του είπα: «Σε παρακαλώ δέξου αυτή την καμήλα σαν ένα δώρο από εμένα.» Εκείνος ήταν τόσο ενθουσιασμένος που είχε μείνει άφωνος. Ωφελήθηκε πολύ από αυτή την καμήλα, αφού έπινε το γάλα της και κουβαλούσε στην πλάτη της τα καυσόξυλα που μάζευε.

Αργότερα, η άνοιξη τελείωσε και το καλοκαίρι ήρθε με τις υψηλές του θερμοκρασίες και την ξηρασία. Οι Βεδουίνοι άρχισαν να μετακινούνται από το ένα μέρος στο άλλο αναζητώντας νερό και βοσκοτόπια.

Ο Ibn Gud’aan πρόσθεσε: «Ξεκινήσαμε προς αναζήτηση υπόγειων ρευμάτων νερού, σε αυτή την αχανή έρημο. Μπήκα μέσα σε μία από αυτές τις τρύπες για να φέρω λίγο νερό, ενώ οι τρεις γιοί μου με περίμεναν στην επιφάνεια. Έχασα τον δρόμο μου σε αυτά τα υπόγεια τούνελ και δεν μπορούσα να βγω έξω!»

Οι τρεις γιοι περίμεναν τρεις μέρες για τον πατέρα τους να βγει από την τρύπα, αλλά εκείνος δεν εμφανίστηκε ποτέ. Αυτοί πίστεψαν ότι ο πατέρας τους έχασε τον δρόμο του και πέθανε από την πείνα. Στην πραγματικότητα, εκείνοι τον ήθελαν νεκρό για να μπορέσουν να βάλουν στο χέρι την περιουσία του. Γύρισαν βιαστικά στο σπίτι τους και μοιράστηκαν τα χρήματα! Τότε, θυμήθηκαν ότι ο πατέρας τους είχε δώσει στον φτωχό γείτονά τους μία θηλυκή καμήλα, οπότε πήγαν σε αυτόν ζητώντας του να την επιστρέψει: «Είτε θα δώσεις αυτή τη θηλυκή καμήλα πίσω σε εμάς και θα πάρεις σε αντάλλαγμα αυτή την αρσενική είτε θα στην πάρουμε με τη βία και εσύ δεν θα πάρεις τίποτα σε αντάλλαγμα.»

Ο φτωχός γείτονας είπε: «Θα ενημερώσω τον πατέρα σας για αυτό που κάνετε.»

Εκείνοι είπαν: «Είναι ήδη νεκρός.»

Ο φτωχός γείτονας αναφώνησε: «Νεκρός! Τι; Πώς συνέβη αυτό; Πού πέθανε;»

Εκείνοι απάντησαν: «Μπήκε μέσα σε μια υπόγεια τρύπα και δεν ξαναβγήκε ποτέ έξω.»

Τότε ο γείτονας είπε: «Πάρτε την θηλυκή καμήλα και εγώ δεν θέλω την αρσενική καμήλα σας, μόνο οδηγήστε με σε εκείνη την τρύπα.»

Οι τρεις γιοί πήγαν τον γείτονα στην τρύπα και φύγανε. Ο γείτονας πήρε ένα σχοινί, το έδεσε σε έναν βράχο δίπλα στην είσοδο της τρύπας, πήρε μαζί του και μια αναμμένη δάδα και σύρθηκε μέσα στην τρύπα. Συνέχισε να σέρνεται και να σέρνεται μέσα σε εκείνη την τρύπα μέχρι που μύρισε νερό. Ξαφνικά, άκουσε μουγκρητά και αναστεναγμούς, και συνέχισε να προχωράει μπροστά ψάχνοντας στη λάσπη μέχρι που άγγιξε το σώμα ενός άντρα. Έβαλε τα χέρια του στη μύτη του άντρα για να βεβαιωθεί ότι ακόμη ανέπνεε, και τον τράβηξε έξω από την σπηλιά αφού του έδεσε τα μάτια για να τα προστατέψει από το δυνατό φως του ήλιου που υπήρχε έξω.

Ο γείτονας έσωσε τον Ibn Gud’aan, τον τάισε μερικούς χουρμάδες, και έπειτα τον φορτώθηκε στην πλάτη του και τον μετέφερε πίσω στο σπίτι του. Ο Ibn Gud’aan επέστρεψε στη ζωή.

Ο φτωχός γείτονας αναρωτήθηκε: «Ibn Gud’aan πες μου πώς κατάφερες να επιβιώσεις μια ολόκληρη εβδομάδα κάτω από τη γη;»

Ο Ibn Gud’aan απάντησε: « Όταν έχασα τον δρόμο μου μέσα σε εκείνη τη σπηλιά και δεν μπορούσα να βγω έξω, έκατσα δίπλα σε μια πηγούλα νερού ώστε να μην πεθάνω από τη δίψα. Βέβαια, μόνο το νερό δεν θα μπορούσε να με κρατήσει ζωντανό. Μετά από τρεις μέρες ήμουνα τόσο πεινασμένος, σχεδόν λιμοκτονούσα, και δεν ήξερα τι να κάνω. Ξάπλωσα ανάσκελα και εναπόθεσα όλη μου την πίστη στον Αλλάχ τον Υπέρτατο, πιστεύοντας ότι Εκείνος θα με έσωζε από εκείνη τη συμφορά. Ξαφνικά ένιωσα σταγόνες γάλατος να πέφτουν μέσα στο στόμα μου. Ανακάθισα αλλά δεν μπορούσα να δω τίποτα, επειδή ήταν μαύρο σκοτάδι εκεί κάτω. Ένιωσα μια κανάτα γάλα κοντά στο στόμα μου και άρχισα να πίνω από αυτή μέχρι που χόρτασα, και τότε η κανάτα εξαφανίστηκε. Αυτό συνέβαινε τρεις φορές τη μέρα, αλλά δυο μέρες πριν η κανάτα δεν εμφανίστηκε σε εμένα και δεν ξέρω γιατί.»

Ο γείτονας είπε στον Ibn Gud’aan: «Μπορώ να σου πω εγώ το γιατί. Οι γιοί σου πίστεψαν ότι ήσουν νεκρός, οπότε, δυο μέρες πριν ήρθα σε εμένα και πήραν πίσω εκείνη την θηλυκή καμήλα, που μου είχες χαρίσει, και αυτή ήταν η καμήλα που παρήγαγε το γάλα, από το οποίο έπινες όλες αυτές τις μέρες μέσα στη σπηλιά. Πράγματι οι Μουσουλμάνοι είναι στη σκιά των φιλανθρωπιών τους.» {Κάθε ένας είναι στη σκιά της φιλανθρωπίας Του}

Ο Anas Ibn Malik, είθε ο Αλλάχ να είναι ευχαριστημένος μαζί του, αφηγήθηκε ότι ο Προφήτης είπε: «Οι καλές πράξεις προστατεύουν κάποιον από έναν κακό και άτυχο θάνατο, ατυχίες, ασθένειες και καταστροφή. Πράγματι, οι άνθρωποι της καλοσύνης σε αυτή τη ζωή είναι οι άνθρωποι της καλοσύνης στην Μετά Θάνατον Ζωή.»

[Al-Albani: Saheeh]