Όταν ο Αλλαχ γέλασε
Ένας άνθρωπος πήγε στον Προφήτη και είπε: «Πεθαίνω απο την πείνα.» Ο Προφήτης τον έστειλε σε μια απο τις συζύγους του και ζήτησε λιγο φαγητό. Εκείνη είπε:
«Ορκίζομαι στον Παντοδύναμο Θεό, δεν έχω τίποτα παρα μόνο νερο.»
Ο Προφήτης τον έστειλε σε άλλη γυναίκα και αυτή είπε το ίδιο. Τότε ο Προφήτης είπε, «Ο Αλλάχ θα δείξει έλεος σε αυτόν που θα φιλοξενήσει αυτόν τον πεινασμενο άνθρωπο και θα τον ταίσει.
Ένας απο τους συντρόφους του Προφήτη, σηκώθηκε, τον πήρε στο σπίτι του και είπε στη γυναίκα του, «Έχεις κάτι να φάμε;»
Εκείνη είπε: «Δεν έχω τίποτα εκτός απο το φαγητό των παιδιών.» Είπε τότε στη γυναίκα του, «Απασχόλησε τα παιδιά με κάτι και βάλτα για ύπνο. Όταν έρθει ο καλασμένος, ας προσποιηθούμε ότι τρώμε. Όταν απλώσει το χέρι του στο φαγητό, σβήσε τη λάμπα.»
Η γυναίκα έκανε ότι της είπε ο σύζυγός της. Κάθησαν μαζί, ο καλεσμένος έφαγε και αυτοί πήγαν για ύπνο νηστικοί.
Το επόμενο πρωί ο Προφήτης του ειπε:
«Ο Αλλάχ θαύμασε και γέλασε με το φέρσιμό σου στον καλεσμένο σου.»
———————————————————————————————————————————————————
Απο το παραπανω γεγονός είναι φανερό πως η φτώχια ήταν διαδεδομένη και πως οι μουσουλμάνοι είχαν δυσκολία στο να βρουν φαγητό και ρουχισμό.
Η φράση που λέει ότι ο Αλλάχ γέλασε σύμφωνα με εξηγήσεις του χαντιθ ενδεικνύει πως ο Αλλάχ ευχαριστήθηκε με αυτό που έκανε ο σύντροφος του Προφήτη.