Αληθινός Πλούτος

Όσα χρήματα και υλικά αγαθά και αν συσσωρεύσει κανείς, αυτά δε μπορούν να εγγυηθούν την ευτυχία.

Ο Αμπου Χουράϊρα ανέφερε πως ο Προφήτης είπε: «Πλούτος δεν είναι η κατοχή πολλών περουσιακών στοιχείων. Πραγματικός πλούτος είναι ο πλούτος της ψυχής.» (Σαχιχ Μπουχάρι, 6081 και Σαχιχ Μουσλιμ, 1051)

Σε άλλο χαντίθ είπε ο Προφήτης: «Ο γιος του Αδάμ θα έλεγε: «Τα χρήματά μου! Τα χρήματά μου!» Αλλά έχεις, ω γιέ του Αδάμ τίποτα απο τα χρήματά σου, ετκός απο αυτά που έφαγες, και που αχρηστεύθηκαν, και απο αυτά που φόρεσαν μέχρι που έγιναν φθαρμένα, ή απο αυτά που έδωσες ως ελεημοσύνη και που έστειλες (για να πάρεις ανταμοιβές στην επόμενη ζωή); (Μουσλιμ)

Στο παραπάνω χαντίθ, ο Προφήτης μας υπενθυμίζει πως όλα μας τα χρήματα ξοδεύονται και αναφέρει τρεις τρόπους – παραδείγματα. Πρώτα, το φαγητό που τρώμε και που τελικά μετατρέπεται σε απορίμματα του σώματος. Δεύτερον, τα ρούχα που φοράμε και που μετά απο πολλή χρήση φθείρονται και τελικά τα χρήματα που δίνουμε για χάρη του Θεού. Αυτά τα χρήματα είναι τα μοναδικά των οποίων το όφελος παραμένει και επιστρέφει σε εμάς και παρέχει αιώνιο όφελος στον πιστό.

Ο Προφήτης υπενθύμισε στους ανθρώπους πως ο πλούτος δεν είναι ανάλογα με τα υπάρχοντα του καθενός. Ο πραγματικός πλούτος σχετίζεται με το πόσο ικανοποιημένος είναι κανείς με αυτά που κατέχει και ο τρόπος που τα χρησιμοποιεί.

Σε άλλο χαντίθ αναφέρει:

«Αυτό που είναι λίγο αλλά αρκετό είναι καλύτερο απο αυτό που είναι πολύ αλλά αποσπά (την προσοχή).» (Σαχιχ απο Αλμπάνι)

«Όποιος απο εσάς ξυπνάει, ασφαλής στο σπίτι του, υγιείς στο σώμα, έχοντας το απαραίτητο φαηγτό για την ημέρα, είναι σαν ολόκληρος ο κόσμος με όλα όσα περιέχει να έχει κατακτηθεί.» (Μπουχάρι)

Το παραπάνω χαντιθ καταδεικνύει πως ο άνθρωπος στην ουσία χρειάζεται τα απολυτως απαραίτητα και τα υπόλοιπα αποτελούν πολυτέλεια που στην ουσία δε χρησιμεύει. Οι άνθρωποι που πετυχούν αυτή τη στάση ζωής δεν ενδιαφέρονται για το πόσα χρήματα έχουν οι άλλοι, τι είδους αυτοκίνητα οδηγούν, ή το μέγεθος του σπιτιού τους. Αυτοί που έχουν αγνή καρδιά υπο αυτή την έννοια, αγαπούν το Θεό, είναι ευγνώμονες προς αυτόν, και γνωρίζουν πως τα υλικά αγαθα δε μπορούν να αγοράσουν την ευτυχία, ή τις ευλογίες. Όποιος θέτει ως στόχο του την ευχαρίστηση του Αλλάχ και την επόμενη ζωή, θα είναι αρεστός στο Θεό και θα λάβει αμοιβές που κανένα απο τα πλούτη της επίγειας ζωής δε μπορεί να αγοράσει.