Ήταν μόλις έμβρυο στην μήτρα της μάνας του όταν αυτή διέσχιζε την καυτή Σαχάρα εγκαταλείποντας τη Μέκκα για την Μεδίνα, στο πλαίσιο της μεγάλης Εγίρας των Μουσουλμάνων.
Έκανε το ευλογημένο ταξίδι προτού δει τον κόσμο.
Η μάνα του ήταν η Ασμάα, κόρη του Αμπου Μπακρ, πρώτου ακόλουθου του Προφήτη και πρώτου χαλίφη.
Μόλις έφτασε στα περίχωρα της Μεδίνα, γέννησε το παιδί της. Οι Μουσουλμάνοι χάρηκαν πολύ και έφεραν το μωρό στον Προφήτη, ο οποίος το φίλησε και του έκανε προσευχή. Τα πλήθη κουβάλησαν το μωρό και τριγύρισαν στους δρόμους της Μεδίνα με έκδηλη χαρά και ευτυχία, δείχνοντας ευγνωμοσύνη στον Αλλάχ.
Αυτή η χαρά των Μουσουλμάνων δεν ήταν χωρίς λόγο. Τότε υπήρχαν κακές φήμες από μη Μουσουλμάνους της Μεδίνα ότι οι κάποιοι μάντες τους είχαν κάνει κάποια μαγεία η οποία έφερε στείρωση σε όλους τους Μουσουλμάνους και επομένως δεν θα κάνουν άλλα παιδιά.
Ο ερχομός του νέου αυτού παιδιού ήταν μια πρακτική αποδόμηση αυτών των κακών φημών.
Ο Αμπντουλλάχ μεγάλωσε κοντά στον προφητικό Οίκο. Από εκείνο το καθαρό περιβάλλον πήρε τις αρχές του ανδρισμού και του θάρρους. Η ζωή του μετέπειτα θα απασχολήσει τον κόσμο.
Ωρίμασε γρήγορα. Ήταν ένας αξιοθαύμαστος νεαρός, πολύ έξυπνος και πολύ θαρραλέος. Ήταν αγνός σαν ασκητής και τολμηρός χωρίς όρια.
Στο 27ο έτος της ηλικίας του ήταν παρών σε όλες τις μάχες του Ισλάμ.
Σε μια μάχη στην Αφρική 20.000 Μουσουλμάνοι αντιμετώπιζαν 120.000. Ήταν μια μάχη πολύ κρίσιμη και επικίνδυνη. Ο Αμπντουλλάχ έριξε μια ματιά στον εχθρικό στρατό και κατάλαβε από πού αντλούσε την δύναμή του. Ήταν ο βασιλιάς των Βερβέρηδων και αρχηγός του στρατού, ο οποίος φώναζε και διοργάνωνε τις δυνάμεις του ωθώντας τους στη μάχη με τρομερό τρόπο.
Ο Αμπντουλλάχ συνειδητοποίησε πως δεν πρόκειται να έρθει η νίκη εκτός αν εξουδετερωθεί ο αρχηγός του στρατού. Πώς θα γινόταν αυτό από την στιγμή που είχε γύρω του εκατοντάδες εξαγριωμένους μαχητές ;
Ο Αμπντουλλάχ ζήτησε από τους αδελφούς του να τον καλύψουν στα νώτα και να τον ακολουθήσουν στην επίθεση. Άρχισε να δαμάζει εκείνα τα ανθρώπινα κύματα με εξαιρετικό θάρρος έως ότου έφτασε στον αντίπαλο αρχηγό και τον αποτελείωσε μαζί με την ομάδα που ήταν γύρω του, υψώνοντας το λάβαρο τους στη μέση του εχθρικού στρατού.
Όταν οι υπόλοιποι Μουσουλμάνοι είδαν το λάβαρό τους υψωμένο, συνειδητοποίησαν πως η νίκη είναι κοντά. Έτσι έσπευσαν για στήριξη και σε λίγη ώρα έφεραν εις πέραν την νίκη.
Ο αρχηγός του Ισλαμικού στρατού έμαθε για τον ηρωισμό του Αμπντουλλάχ και τον αντάμειψε με το να του αναθέσει το έργο της μεταφοράς της χαρμόσυνης είδησης στον χαλίφη Ουθμάν μπιν Αφφάν στη Μεδίνα.
Ο Αμπντουλλάχ ήταν και άνθρωπος που μνημόνευε μέρα νύχτα τον Αλλάχ χωρίς σταματημό.
Ο μεταγενέστερα Χαλίφης Ούμαρ μπιν Αμπντιλαζίζ ρώτησε τον Ιμπν Αμπι Μαλίκα: «Περίγραψε μας τον Αμπντουλλάχ μπιν αλ Ζουμπαϊρ».
Ο Ιμπν Αμπι Μαλίκα έδωσε την παρακάτω απάντηση: «Μα Τω Αλλάχ, δεν είδα καμία ψυχή σαν την ψυχή του. Έμπαινε στην προσευχή και έβγαινε από τα εγκόσμια. Κι όταν προσκυνούσε κάτω, έπεφταν πάνω του τα πουλιά, νομίζοντας από την μεγάλη διάρκεια που καθόταν, ότι είναι κάποιο αντικείμενο, ή κάποιο πεταμένο ύφασμα. Μα Τω Αλλάχ, μια οβίδα από καταπέλτη πέρασε ανάμεσα στο στήθος και τα γένια του, κι αυτός ούτε την αντιλήφθηκε, ούτε κουνήθηκε, ούτε διέκοψε την προσευχή, ούτε έσπευσε να τελειώσει».
Ο Αμπντουλλάχ μπιν Αμπάς, ερμηνευτής του Κορανίου, ερωτηθείς για τον ήρωά μας, είπε (παρά τις διαφορές που είχαν μεταξύ τους): «Απάγγελνε συνεχώς το Κοράνι και ακολουθούσε πιστά την παράδοση του Προφήτη. Αφοσιωμένος στον Αλλάχ, έκανε νηστεία παρά την αφόρητη ζέστη από τον φόβο του προς τον Αλλάχ. Είναι ο γιος του μαθητή του Προφήτη (Αλ Ζουμπαϊρ), η μάνα του είναι η κόρη του Αμπου Μπακρ αλ Σιντίκ, η θεία του είναι η Αϊσα (η σύζυγος του Προφήτη). Οπότε δεν αγνοεί την αξία του παρά μόνο κάποιος που ο Αλλάχ έχει τυφλώσει».
