Οι σύντροφοι του Προφήτη – Αμπντουλλάχ Ιμπν Ούμαρ – μέρος 2
Η αγνότητα, η απλότητα και η γενναιοδωρία συνδυασμένες στον Αμπντουλλάχ τον έκαναν ένα άνθρωπο βαθύτατα εκτιμημένο ανάμεσα στους συντρόφους και αυτούς που ήρθαν μετά από αυτόν.
Λόγω της στάσης αυτής ήταν διστακτικός στο να γίνει καδής παρά το ότι ήταν σχετικά καταρτισμένος. Η θέση του καδή ήταν μια από τις πιο σημαντικές και αναγνωρισμένες στη Μουσουλμανική κοινωνία και έφερνε μαζί της δόξα, τιμή και ακόμα και πλούτη. Ωστόσο, αρνήθηκε τη θέση όταν του προσφέρθηκε από τον Χαλίφη Ουθμάν. Ο λόγος που το έκανε αυτό δεν ήταν ότι υποτιμούσε τη σημασία της θέσης αλλά λόγω του φόβου του να κάνει λάθη κρίσεως σε θέματα που αφορούσαν το Ισλάμ. Ο Ουθμάν τον έκανε να συμφωνήσει να μην αναφέρει την απόφασή του για να μην επηρεάσει τους άλλους συντρόφους του Προφήτη που εκτελέσουν χρέη δικαστών και κριτών.
Ο Αμπντουλλαχ Ιμπν Ομαρ περιγράφηκε κάποτε σαν «ο αδερφός της νύχτας». Έμενε αργά τη νύχτα ξύπνιος κάνοντας προσευχή, κλαίγοντας και αναζητώντας τη συγχώρεση του Θεού και διαβάζοντας το Κοράνι. Στην αδερφή του, τη Χάφσα, ο Προφήτης είπε μια φορά: Τι ευλογημένος άνθρωπος που είναι ο Αμπντουλλάχ. Αν κάνει προσευχή τη νύχτα θα είναι ακόμα περισσότερο ευλογημένος.
Από εκείνη τη μέρα, ο Αμπντουλλάχ δεν άφησε κιγιαμ Λαιλ (νυχτερινή προσευχή) είτε στο σπίτι είτε σε ταξίδια. Στην ησυχία της νύχτας, ενθυμούνταν τον Θεό πολύ, έκανε προσευχή, διάβαζε το Κοράνι και έκλαιγε. Όπως και ο πατέρας του, τα δάκρυα έρχονταν εύκολα στα μάτια, ιδίως όταν άκουγε τα προειδοποιητικά εδάφια του Κορανίου. Ο Ουμπαιντ Ιμπν Ουμαιρ ανέφερε πως μια μέρα διάβασε αυτά τα εδάφια στον Αμπντουλλάχ Ιμπν Ομαρ:
Ο Αλλάχ δεν αδικεί ούτε σε βάρος ενός ατόμου και αν είναι μια καλή πράξει διπλασιάζει την ανταμοιβή της και χορηγεί εκ μέρους του μεγάλη ανταμοιβή. Πως λοιπόν εάν φέρουμε από κάθε έθνος ένα μάρτυρα και φέρουμε εσένα ως μάρτυρα εναντίον τους ως μάρτυρα. Ιερό Κοράνι 4:41-42
Ο Αμπντουλλάχ έκλαψε ακούγοντας εκείνα τα εδάφια μέχρι που τα γένια του έγιναν υγρά με δάκρυα.
Η αγνότητα, η απλότητα και η γενναιοδωρία συνδυασμένες στον Αμπντουλλάχ τον έκαναν ένα άνθρωπο βαθύτατα εκτιμημένο ανάμεσα στους συντρόφους και αυτούς που ήρθαν μετά από αυτόν. Έδινε απλόχερα και δεν τον ενοχλούσε να αποχωριστεί τον πλούτο ακόμα και αν ο ίδιος θα βρισκόταν σε ανάγκη εκ των υστέρων. Ήταν επιτυχημένος και έμπιστος έμπορος κατά τη διάρκεια της ζωής του. Επιπλέον είχε ένα γενναιόδωρο μισθό από το Μπαιτ αλ Μαλ (ταμείο του κράτους) το οποίο συχνά ξόδευε στους φτωχούς και σε όσους είχαν ανάγκη. Ο Αγιουμπ Ιμπν Ουαιλ αρ-Ρασι ανέφερε ένα σχετικό περιστατικό: Μια μέρα ο Αμπντουλλάχ έλαβε τέσσερις χιλιάδες ντίρχαμ και μια βελούδινη κουβέρτα. Την επόμενη μέρα ο Αγιούμπ τον είδε στην αγορά να αγοράζει τροφή για την καμήλα του με πίστωση. Ο Αγιούμπ έπειτα πήγε στην οικογένεια του Αμπντουλλάχ και ρώτησε: Δεν έλαβε ο Αμπου Αμπντου ραχμάν (εννοεί τον Αμπντουλλάχ Ιμπν Ομαρ) τέσσερις χιλιάδες ντίρχαμ και μια κουβέρτα χθες; Ναι πράγματι, απάντησαν. Αλλά τον είδα σήμερα στην αγορά να αγοράζει τροφή για την καμήλα του και δεν είχε χρήματα να πληρώσει. Πριν νυχτώσει χθες τα είχε δώσει όλα. Έπειτα πήρε την κουβέρτα, την έριξε πάνω στους ώμους του και βγήκε έξω. Όταν επέστρεψε δεν ήταν μαζί του. Τον ρωτήσαμε σχετικά και είπε πως την είχε δώσει σε έναν φτωχό.
Ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Ούμαρ ενθάρρυνε τη βοήθεια και το τάισμα των φτωχών και αυτών που είχαν ανάγκη. Συχνά όταν έτρωγε, υπήρχαν ορφανά και φτωχοί που έτρωγαν μαζί του.
Για τον Αμπντουλλάχ ο πλούτος ήταν μέσο για την απόκτηση των αναγκαίων πραγμάτων στη ζωή, και όχι για την απόκτηση χλιδών. Τον βοηθούσε ως προς αυτό ο ασκητισμός του και ο απλός τρόπος ζωής του.
Ένας από τους φίλους του ήρθε μια μέρα από την Χουρασάν και έφερε μαζί του ένα πολυτελές κομμάτι ρούχου.
Έχω φέρει αυτό το ρούχο για σένα, είπε. Θα φέρει σίγουρα ηρεμία στα μάτια σου. Σου προτείνω να βγάλεις αυτά τα ρούχα και να φορέσεις αντί για εκείνα αυτό το όμορφο ρούχο.
Δείξε το μου, είπε ο Αμπντουλλάχ και πιάνοντάς το ρώτησε: Είναι μετάξι; Όχι είναι βαμβάκι, απάντησε ο φίλος του.
Ευχαριστήθηκε για λίγο ο Αμπντουλλάχ και μετά με το δεξί του χέρι έσπρωξε μακριά το ρούχο και είπε: Φοβάμαι για τον εαυτό μου. Αισθάνομαι ότι θα με κάνει υπερόπτη και καυχησιάρη. Και ο Θεός δεν αγαπάει έναν υπερόπτη καυχησιάρη.
Ο Μαιμο.υν Ιμπν Μαχράν αναφέρει τα παρακάτω: Μπήκα στο σπίτι του Ιμπν Ούμαρ. Και υπολόγισα τα πάντα στο σπίτι του συμπεριλαμβανομένου του κρεβατιού, της κουβέρτας, του χαλιού και όλα όσα υπήρχαν σε αυτό. Όσα βρήκα είχαν αξία λιγότερη από 100 ντίρχαμ.
Αυτό δεν οφείλονταν στο ότι ο Αμπντουλλάχ Ιμπν Ούμαρ ήταν φτωχός. Ήταν πλούσιος. Ούτε ήταν επειδή ήταν τσιγκούνης καθώς ήταν γενναιόδωρος και φιλελεύθερος.