Σουρα Αλ Μπακαρα – Εισαγωγή
Σουρα 2: Αλ Μπακαρα
Αν και είναι ένα κεφάλαιο (σούρα) της Μεδίνας, ακολουθεί φυσικά ένα κεφάλιο της Μέκκας, την Σουρα 1: Αλ Φάτιχα, που τελείωσε με την δέηση: «Δείξε μας το σωστό δρόμο.» Ξεκινάει με την απάντηση σε αυτή την επίκληση: «Αυτό το βιβλίο είναι αναμφίβολο. Σ’αυτό υπάρχει η καθοδήγηση για εκείνους που φοβούνται τον Αλλάχ.»
Το μεγαλύτερο μέρος της Αλ Μπακαρα αποκαλύφθηκε κατά τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής του Προφήτη στη Μεδίνα και ένα μικρότερο μέρος, που αποκαλύφθηκε αργότερα, συμπεριλαμβάνεται και αυτό σε αυτή τη σούρα καθώς τα περιεχόμενά του σχετίζονται με αυτά που αναφέρονται σε αυτό το κεφάλαιο.
Ιστορικές Πληροφορίες:
Για να καταλάβουμε την έννοια αυτού του κεφαλαίου, πρέπει να γνωρίζουμε ιστορικές πληροφορίες:
- Στη Μέκκα το Κοράνι γενικότερα αναφερόταν στους πολυθεϊστές Κουράις που δεν γνώριζαν το Ισλάμ, αλλά στη Μεδίνα απευθυνόταν και στους Εβραίους που γνώριζαν το δόγμα του μονοθεϊσμου, προφητεία, αποκάλυψη, επόμενη ζωή και άγγελοι. Επίσης πίστευαν στο νόμο που είχε αποκαλυφθεί από το Θεό στον Προφήτη Μωυσή, και ως προς τις αρχές, ο τρόπος τους ήταν ίδιος με το Ισλάμ που διδάσκονταν από τον Προφήτη Μουχάμμαντ. Αλλά είχαν παραστρατήσει από το αρχικό μήνυμα με την πάροδο των αιώνων και είχαν υιοθετήσει πολλά δόγματα, πρακτικές, και συνήθειες, για τα οποία δεν υπήρχε καμιά αναφορά στο Τορά(Πεντάτευχος). Οχι μόνο αυτό: είχαν παραποιήσει το Τορά βάζοντας τις δικές τους εξηγήσιες και ερμηνείες στο κείμενό του. Είχαν παραποιήσει ακόμα και το κομμάτι με τον Λόγο του Θεού που είχε μείνει ανέπαφο στις γραφές τους και έβγαλαν από αυτό το αληθινό πνεύμα της αληθινής θρησκείας ενώ κρέμονταν από ένα άψυχο πλαίσιο τελετουργιών. Συνεπώς οι πεποιθήσεις τους, οι αξίες τους, και ο τρόπος συμπεριφοράς τους είχαν φτάσει στα χαμηλότερα επίπεδα της υποβάθμισης. Το λυπηρό είναι ότι όχι μόνο ήταν ευχαριστημένοι με την κατάστασή τους, αλλά τους άρεσε να προσκολλούνται σε αυτή. Εκτός από αυτό δεν είχαν καμία πρόθεση να αποδεχτούν κανενός είδος αλλαγής. Έτσι έγιναν πικροί εχθροί εκείνων που ήρθαν να τους διδάξουν τον Ορθό Τρόπο και έκαναν το αδύναντον δυνατό για να σαμποτάρουν κάθε τέτοια προσπάθεια. Αν και ήταν αρχικά μουσουλμάνοι(με την έννοια του μονοθεϊσμού και της σωστής πίστης), παρέκκλιναν απο το πραγματικό Ισλάμ, έκαναν αλλαγές σε αυτό, και έπεσαν θύματα των διασπάσεων σε ομάδες. Είχαν ξεχάσει το Θεό και ξεκίνησαν να λατρεύουν τον υλικό πλούτο. Τόσο ώστε παράτησαν το αρχικό τους τίτλο «Μουλιμ» (υποταγμένος στη θέληση του Θεού) και αντί για αυτό υιοθέτησαν την ονομασία «Εβραίος» και έκαναν τη θρησκεία μονοπώλιο της φυλής του Ισραήλ. Αυτή ήταν η θρησκευτική τους κατάσταση όταν ο Προφήτης πήγε στη Μεδίνα και κάλεσε τους Εβραίους στην αληθινή θρησκεία. Για αυτό το λόγο, πάνω από το ένα τρίτο αυτού του κεφαλαίου αναφέρεται στη φυλή του Ισραήλ. Μια κριτική ανάλυση της ιστορίας τους, η ηθική τους υποβάθμισή και οι θρησκευτικές τους αποκκλίσεις έχουν γίνει. Και δίπλα σε αυτό έχουν τεθεί το υψηλό επίπεδο ήθους και οι βασικές αρχές της αγνής θρησκείας ώστε να να φανεί ξεκάθαρα η διαφθορά μια κοινότητας ενός προφήτη όταν αυτή παραστρατεί. Επίσης είναι χρήσιμο για να φανεί με διαύγεια η διαφορά μεταξύ της διαφθοράς και της αληθινής αρετής καθώς και τα «συστατικά» της αληθινής θρησκείας.
- Στη Μέκκα το Ισλάμ αφορούσε κυρίως την προώθηση των βασικών αρχών του και την ηθική εκπαίδευση των ακολούθων του. Αλλά μετά τη μετανάστευση του Προφήτη στη Μεδίνα, όπου Μουσουλμάνοι απο όλη την Αραβία ήρθαν για να εγκατασταθούν και όπου ένα μικρό Ισλαμικό κράτος ιδρύθηκε με την βοήθεια των τοπικών υποστηρικτών του (Ανσάρ), φυσικά το Κοράνι έστρεψε την προσοχή του στα κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά, πολιτικά, και νομικά προβλήματα. Σε αυτό οφείλονται οι διαφορές στη θεματολογία των κεφαλαίων που αποκαλύφθηκαν στην Μέκκα και των κεφαλαίων που αποκαλύφθηκαν στη Μεδίνα. Ανάλογα, σχεδόν μισό απο αυτό το κεφάλαιο ασχολείται με αυτές τις αρχές και τους κανόνες που είναι αναγκαίοι για την ενσωμάτωση και αλληλεγγύη μιας κοινότητας και για την λύση των προβλημάτων της.
Μετά τη μετανάστευση στη Μεδίνα, μια πάλη μεταξύ του Ισλάμ και της απιστίας , πέρασε σε μια νέα φάση. Πριν απο αυτό, οι Πιστοί που διέδιδαν το Ισλάμ ανάμεσα στις δικές τους ομάδες και φυλές, είχαν να αντιμετωπίσουν τους αντίπαλούς τους με δικό τους κίνδυνο και ρίσκο. Αλλά οι συνθήκες στη Μεδίνα είχαν αλλάξει, όπου Μουσουλμάνοι από πολλά μέρη της Αραβίας είχαν έρθει και εγκαταστάθηκαν σαν μια κοινότητα, ιδρύοντας έτσι μια ανεξάρτητη πόλη – κράτος. Εδώ έγινε μια πάλη για την επιβίωση της ίδιας της κοινότητας, καθώς όλη η Αραβία που δεν ήταν μουσουλμάνοι ενώθηκαν για να συντρίψουν αυτή την κοινότητα, Έτσι οι ακόλουθες οδηγίες, στις οποίες βασίζονταν όχι μόνο η επιτυχία αλλά και η επιβίωση της κοινότητας, αποκαλύφθηκαν σε αυτό το κεφάλαιο:
α. Η κοινότητα θα πρέπει να προσπαθεί με εξέχοντα ζήλο να διαδίδει την ιδεολογία της και να κερδίσει με το μέρος της όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων.
β. Θα πρέπει να ξεσκεπάσει τους αντιπάλους της ώστε να μην αφήσει περιθώριο αμφιβολλίας στο μυαλό κανενός λογικού ανθρώπου πως αυτό στο οποίο προσκολλούνται είναι η εντελώς λάθος θέση.
γ. Θα πρέπει να εμφυσήσει στα μέλη της (η πλειοψηφία των οποίων ήταν άστεγοι και περικυκλωμένοι απο εχθρούς από παντού) το κουράγιο και το σθένος που είναι τόσο απαραίτητο για την ίδια τους την ύπαρξη στις αντίξοες συνθήκες με τις οποίες πάλευαν και για να τους προετοιμάσει να αντιμετωπίσουν αυτές τις συνθήκες θαρραλέα.
δ. Θα πρέπει να τους κρατήσει έτοιμους και προετοιμασμένους να αντιμετωπίσουν οποιαδήποτε οπλισμένη δύναμη, που μπορεί να έρθει από οποιαδήποτε κατεύθυνση για να καταπιέσει και καταρρίψει την ιδεολογία τους. Θα πρέπει να αντισταθούν με νύχια και με δόντια χωρίς να νοιάζονται για την αριθμητική υπεροχή και τις υλικές πηγές των εθχρών.
ε. Θα πρέπει επίσης να εμπνεύσει σε αυτούς κουράγιο, το οποίο είναι αναγκαίο για την εξάλειψη των κακών τρόπων και της εγκαθίδρυσης του Ισλαμικού Τρόπου. Για αυτό ο Θεός αποκάλυψε σε αυτό το κεφάλαιο τέτοιες οδηγίες ώστε να βοηθήσει να επιτευχθούν όλοι οι προαναφερμένοι στόχοι.
Την εποχή της αποκάλυψης της Αλ Μπακαρα, όλα τα είδη των υποκριτών είχαν αρχίσει να εμφανίζονται. Ο Θεός, λοιπόν, σύντομα υπέδειξε τα χαρακτηριστικά τους εδώ. Έπειτα όταν τα κακά χαρακτηριστικά τους και οι δολοπλόκες πράξεις τους έγιναν εμφανείς, τότε ο Θεός έστειλε λεπτομερείς οδηγίες σχετικά με αυτούς.
Θέμα: Καθοδήγηση
Αυτό το κεφάλαιο είναι μια πρόσκληση στην Θεϊκή Καθοδήγηση και όλες οι ιστορίες,γεγονότα, κτλ. περιστρέφονται γύρω από αυτό το κεντρικό θέμα. Καθώς αυτό το κεφάλαιο αναφέρεται συγκεκριμένα στους Εβραίους, πολλά ιστορικά γεγονότα έχουν αναφερθεί (ως πηγές) από τις δικές τους παραδόσεις για να καταδειχτούν τα ίδια τους τα ψέμματα σχετικά με την αποδοχή της καθοδήγησης που αποκαλύφθηκε στον Προφήτη. Θα έπρεπε να ήταν οι πρώτοι που θα αποδέχονταν το Ισλάμ καθώς το μήνυμά του ήταν ίδιο με αυτό που αποκαλύφθηκε στον Προφήτη Μωυσή.